Oι καθαυτοί συνασπισμοί μπορεί να είναι καλοί και κατάλληλοι αν ακολουθούν
τις γραμμές των φυσικών διαχωρισμών, των γλωσσικών διαφορών και των
πολιτιστικών διακρίσεων. Μπορεί να είναι ουσιαστικά σωστοί αν σχηματίζονται για
οικονομικούς, εκπαιδευτικούς, θρησκευτικούς και κοινωνικούς σκοπούς και συνεπώς
δεν μπορούν να προκαλέσουν κάποια αληθινή αιτία συναγερμού.
Τέτοιοι συνασπισμοί
θα είναι πολιτιστικοί κι όχι στρατιωτικοί, οικονομικοί
κι όχι άπληστοι και θα μπορούν να προσφέρουν μια κανονική και προοδευτική
κίνηση απ’ το χωριστικό εθνικισμό του παρελθόντος προς τη μακρινή δημιουργία
του Ενός Κόσμου και της Μίας Ανθρωπότητας. Αυτή κάποια μέρα θα γίνει ορατή,
αλλά ο καιρός δεν ήρθε ακόμη.
Το ανθρώπινο γένος δεν είναι ακόμη έτοιμο για μια υπερ-κυβέρνηση, ούτε μπορεί ακόμη να προσφέρει τους ανιδιοτελείς και
εκπαιδευμένους πολιτικούς που θ’ απαιτούσε μια τέτοια κυβέρνηση. Προς το
παρόν υπάρχουν περισσότερα σπέρματα κινδύνου σ’
αυτή την έννοια παρά χρησιμότητας.
Ωστόσο είναι ένα όνειρο που μια μέρα
θα υλοποιηθεί, αφού η δημιουργία και η λειτουργία των συνασπισμών θα έχει
αποδείξει πώς μπορούν οι άνθρωποι να εργάζονται και να ζουν μαζί.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ
ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ –Απρίλιος 1948
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου