ΤΟ ΚΑΚΟ ΚΑΙ Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ

   Οι αληθινά κακοί άνθρωποι είναι εκείνοι που εξαναγκάζουν σε μια επάνοδο στους παλιούς κακούς τρόπους, που προσπαθούν να κρατήσουν τους συνανθρώπους τους σε δουλεία του ενός ή του άλλου είδους, που εμποδίζουν την έκφραση της μιας ή και των Τεσσάρων Ελευθεριών, που κερδίζουν υλικά πλούτη σε βάρος των εκμεταλλευόμενων, ή που επιζητούν να κρατήσουν για τον εαυτό τους και για κέρδος το προϊόν της γης κι έτσι να καταστήσουν τις τιμές των αναγκαίων για τη ζωή απαγορευτικές για όσους δεν έχουν προικισθεί με πλούτη.

     Όσοι εργάζονται, σκέφτονται και σχεδιάζουν μ’ αυτό τον τρόπο βρίσκονται σε κάθε χώρα και είναι συνήθως ευϋπόληπτοι λόγω του πλούτου και της επιρροής τους· ωστόσο αμαρτάνουν εναντίον του φωτός κι όχι από άγνοια· οι στόχοι τους είναι υλικοί κι όχι πνευματικοί. Είναι σχετικά λίγοι σε σύγκριση με τα αναρίθμητα εκατομμύρια των ανθρώπων, αλλά είναι εξαιρετικά ισχυροί· είναι πολύ ευφυείς αλλά αδίστακτοι και μέσα απ’ αυτούς εργάζονται οι Δυνάμεις του Κακού, παρεμποδίζοντας την πρόοδο, προκαλώντας τη φτώχεια, εκτρέφοντας τα μίση και τις ταξικές διακρίσεις, υποθάλποντας τις φυλετικές διαφορές για τους σκοπούς τους και διατηρώντας την άγνοια σε ισχύ. Το αμάρτημά τους είναι μεγάλο, αλλά τους είναι σκληρό ν’ αλλάξουν γιατί η δύναμη και η θέληση-για-δύναμη (καθώς αντιστρατεύεται τη θέληση-για-το-καλό) είναι ένας κυρίαρχος παράγων που ελέγχει τα πάντα στη ζωή τους· 

       οι άνθρωποι αυτοί εργάζονται σήμερα ενάντια στην ενότητα των Ηνωμένων Εθνών με την απληστία τους, την απόφασή τους να εξουσιάζουν τις πρώτες ύλες της γης (όπως το πετρέλαιο, τον ορυκτό πλούτο και την τροφή) κι έτσι κρατούν το λαό σε αδυναμία και υποσιτισμό. Αυτοί οι άνθρωποι που συναντώνται σε κάθε έθνος, κατανοούνται πλήρως μεταξύ τους και συνεργάζονται σε μεγάλες κοινοπραξίες για να εκμεταλλευθούν τα πλούτη της γης σε βάρος της ανθρωπότητας.

ΕΣΩΤΕΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ  ΝΟΜΟΣ IX

Η ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ

O υλικός σας στόχος είναι η ήττα όλων όσων παραβιάζουν την ανθρώπινη ελεύθερη βούληση και κρατούν την ανθρωπότητα σε άγνοια· ισχύει εξίσου για οποιοδήποτε εδραιωμένο σύστημα – Καθολικό ή Προτεσταντικό – το οποίο επιβάλλει τις αντιλήψεις του και τη θέλησή του στους οπαδούς του. 

Σήμερα ο ολοκληρωτισμός είναι η βάση του κακού· βρίσκεται σε όλα τα συστήματα διακυβέρνησης και εκπαίδευσης· βρίσκεται στο σπίτι και στην κοινότητα. Δεν αναφέρομαι εδώ στους νόμους που καθιστούν τις ομαδικές σχέσεις υγιείς, εφικτές και σωστές· τέτοιοι νόμοι είναι ουσιαστικοί για την κοινότητα και τη διεθνή ευημερία και δεν έχουν ολοκληρωτική φύση. 

Αναφέρομαι στην επιβολή της θέλησης των λίγων πάνω στο σύνολο της μάζας των ανθρώπων. Η ήττα της ανεπιθύμητης αυτής τάσης παντού είναι ο συγκεκριμένος υλικός σας στόχος.

O πνευματικός σας στόχος είναι η εδραίωση του Βασιλείου του Θεού. Ένα από τα πρώτα βήματα σ’ αυτόν είναι να προετοιμάσετε το νου των ανθρώπων να αποδεχθούν το γεγονός ότι η επανεμφάνιση του Χριστού επίκειται. Πρέπει να πείτε στους ανθρώπους παντού ότι οι Διδάσκαλοι και οι όμιλοι των μαθητών Τους εργάζονται δραστήρια για να φέρουν τάξη από το χάος. Πρέπει να τους πείτε ότι ΥΠΑΡΧΕΙ ένα Σχέδιο κι ότι τίποτε δεν μπορεί να αναχαιτίσει την εκτέλεση αυτού του Σχεδίου. Πρέπει να τους πείτε ότι η Ιεραρχία στέκει κι ότι στάθηκε για χιλιάδες χρόνια και είναι η έκφραση της συσσωρευμένης σοφίας των αιώνων. Πρέπει να τους πείτε πάνω απ’ όλα ότι ο Θεός είναι αγάπη, ότι η Ιεραρχία είναι αγάπη κι ότι ο Χριστός έρχεται επειδή αγαπά την ανθρωπότητα.

Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να δώσετε αυτή την εποχή. Και μ’ αυτή την ευθύνη σας αφήνω. Εργασθείτε, αδελφοί μου.

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΣΕΛ.814

ΑΦΑΝΕΙΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ

Η Ιεραρχία δεν μπορεί να επιβάλει τον καλό δρόμο της ζωής ενάντια στην κανονική ανθρώπινη επιθυμία, γιατί αυτός ο καλός δρόμος της δράσης πρέπει να έρθει απ’ τα βάθη της ανθρώπινης σκέψης κι αισθήματος και πρέπει να προβάλει σαν μια ελεύθερη και μη επιβαλλόμενη προσπάθεια· η Ιεραρχία δεν πρέπει να κάνει εκείνα τα βήματα που θα εμποδίσουν τους ανθρώπους να κάνουν λάθη, γιατί μέσα απ’ αυτά τα λάθη οι άνθρωποι μαθαίνουν “με το μέσον του κακού ότι το καλό είναι καλύτερο”, όπως το εξέφρασε ο μεγάλος μυημένος ποιητής σας.

Όλα όσα μπορεί να κάνει η Ιεραρχία είναι να παρουσιάσει την αναγκαία διδασκαλία η οποία θα κατευθύνει τη σκέψη του ανθρώπου σε ορθές γραμμές, να υποδείξει το δρόμο των αληθινών σχέσεων και την ίδια στιγμή να καταδείξει αντικειμενικά τη φύση του κακού δρόμου. Αυτό το έκανε πάντα η Ιεραρχία. Ως πνευματικός όμιλος μπορεί και μπαίνει αντιμέτωπος στην ιδιοτέλεια, στην απληστία κι ενάντια σε ό,τι ζητά να φυλακίσει το ανθρώπινο πνεύμα και να μειώσει την ελευθερία του. Για να το διευκρινίσω – η Ιεραρχία στάθηκε ενάντια στον ολοκληρωτισμό που εξέφρασαν οι δύο μεγάλες Δυνάμεις, η Γερμανία και η Ιαπωνία, όταν καταστάλαξαν το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.

  Αυτό το κάνει και θα συνεχίσει να το κάνει όταν οποιαδήποτε όψη της ολοκληρωτικής απληστίας κι επιθετικότητας σε οποιαδήποτε μορφή (λεπτοφυή κι ακήρυκτη ή εκδηλωμένη ανοιχτά) επιχειρεί να περιορίσει την ελευθερία του ατόμου, τον ελεύθερο πνευματικό άνθρωπο, ανεξάρτητα απ’ το σημείο της εξέλιξής του.

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ  ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ  ΣΕΛ.741

Η ΑΠΟΓΝΩΣΗ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕΙ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ

Oι ολοκληρωτικές δυνάμεις αντιλαμβάνονταν πάντα κι εκμεταλλεύονταν την ικανότητα των ανθρώπινων όντων να ανταποκρίνονται στην καλή ή την κακή εντύπωση. Εντυπώνοντας ορισμένες δοξασίες, ορισμένες αρχές κι ορισμένες πίστεις στους ανθρώπους τους και κρύβοντας την αλήθεια ή τα γεγονότα κι αγνοώντας τις πραγματικότητες, κατορθώνουν να παρασύρουν τους ανθρώπους τους σε μια αποδοχή που σημαίνει – για τους ελέγχοντες εγκαινιαστές – μια τεράστια δύναμη.

 Άλλα έθνη, οι λεγόμενες δημοκρατίες, βρίσκονται σε κατάσταση μεγάλης σύγχυσης, χωρισμένα σε πολιτικά, θρησκευτικά και κοινωνικά κόμματα, ακούγοντας τη διδασκαλία, τα όνειρα και τα σχέδια κάθε ατόμου που έχει κάποια ιδέα και προβάλλεται στην κοινή συνείδηση χωρίς να έχει καμιά αληθινή ή καλή πολιτική, χρωματισμένο από ιδιοτέλεια (προσωπική ή εθνική και μερικές φορές και τα δύο) και απαιτώντας τη διευθέτηση των υλικών υποθέσεων με την ελάχιστη προσοχή – αν υπάρχει – στους αναγνωρισμένους πνευματικούς στόχους και αξίες.

Ευτυχώς υπάρχει ένα αυξανόμενο σώμα απ’ όσους ανήκουν σε όλες τις πίστεις ή σε καμιά θρησκευτική πίστη, βρίσκονται σε κάθε ήπειρο κι έθνος κι έχουν επίγνωση της ανάδευσης της πνευματικής αυτής κίνησης – που συνδέει την ανθρωπότητα και την Ιεραρχία. Αυτή οφείλεται στην αντίδρασή τους στην πνευματική ελπίδα, στην προσδοκία και στην περίεργα πλατιά πίστη ότι η θεία παρέμβαση είναι εφικτή και βρίσκεται πολύ κοντά. 

Καθώς αναπτύσσεται η ορμή της πνευματικής αυτής δραστηριότητας, έτσι θα αναπτύσσεται και η ανταποκριτικότητα μεταξύ των ανθρώπων κι  ΑΝ η αντίδραση είναι αυτή που ελπίζεται, θα είναι οι μάζες παντού που θα ενωθούν αργά για να επιφέρουν τις αναγκαίες συνθήκες για την επανεμφάνιση του Πρίγκιπα της Ειρήνης που θα φέρει μαζί Του τη δυναμικότητα και την ευλογία του Αβατάρ της Σύνθεσης. 

O αριθμός των ημιφωτισμένων αυτών ανθρώπων αυξάνει γοργά· η απόγνωση επιταχύνει την ανταπόκρισή τους στη βοήθεια από ψηλά και στον κατάλληλο χρόνο ο αριθμός τους θα είναι τόσο μεγάλος ώστε ο ολοκληρωτισμός καθώς και η χαώδης δημοκρατία δε θα είναι σε θέση να τους αντισταθούν.

Αυτό δεν είναι ένα μυστικιστικό ή φανταστικό όνειρο που σας παρουσιάζω. Περιλαμβάνει μια αίσθηση σκληρής δουλειάς στο φυσικό πεδίο, μια πρακτική κοινή λογική, μια διακοπή της παρουσίασης ενός όμορφου μέλλοντος σ’ ένα μυθικό ουρανό άσκοπο κι άχρηστο. 

Η έλευση του Βασιλείου του Θεού, η προετοιμασία για τον ερχομό του Χριστού και η σωτηρία του ανθρώπινου γένους απαιτούν θάρρος, οργάνωση, επιχειρηματικό δαιμόνιο, ψυχολογία κι επιμονή· χρειάζεται εκπαιδευμένους εργάτες και πολύ χρήμα· απαιτεί προσεκτικά εκτιμημένα προγράμματα που διαθέτουν μακρόπνοο όραμα συν λογικές σύγχρονες διαδικασίες.

 Σ’ αυτό καλούνται σήμερα όλοι όσοι έχουν αληθινό όραμα και αγάπη για την ανθρωπότητα· σημαίνει τη διάδοση μιας νοήμονος καλλιεργημένης καλής θέλησης και την ενδυνάμωση εκείνων των συνθηκών, στάσεων και απόψεων που θα επιφέρουν αναπόφευκτα ορθές ανθρώπινες σχέσεις.

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ  ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ  ΣΕΛ.758

Η ΘΕΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΤΗΣ ΔΙΑΜΑΧΗΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ

Η έντονη αντίθεση των ιδεών – όπως, για παράδειγμα, η αντίθεση ανάμεσα στον ολοκληρωτισμό και τη δημοκρατική ελευθερία της σκέψης (άραγε υπάρχει πραγματικά τέτοια δημοκρατική ελευθερία, αδελφέ μου;) – αναγκάζει τους ανθρώπους να σκεφθούν, να στοχασθούν, ν’ αναρωτηθούν και να διαλογισθούν. 

 O κόσμος συνεπώς εμπλουτίζεται υπερβολικά κι ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια μεταβαίνει από έναν έντονο κύκλο κάρμα γιόγκα στον απαιτούμενο κύκλο ράτζα γιόγκα κι από την απερίσκεπτη δραστηριότητα σε μια περίοδο φωτισμένου νοητικού ελέγχου. Είναι μια νοητική φώτιση που επέρχεται με τη διαλογιστική και στοχαστική δραστηριότητα της ανθρωπότητας σαν σύνολο κι αυτή προωθείται υπό την καθοδήγηση του Νέου Ομίλου Υπηρετών του Κόσμου, που εργάζεται υπό ιεραρχική εντύπωση.

ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠOXH ΙΙ ΣΕΛ.245

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΑΡΚΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Η αληθινή Δημοκρατία είναι προς το παρόν άγνωστη· αναμένει το χρόνο όπου μια μορφωμένη και φωτισμένη κοινή γνώμη θα τη φέρει στην εξουσία· στο πνευματικό αυτό γεγονός σπεύδει το ανθρώπινο γένος. 

Η μάχη της Δημοκρατίας θα διεξαχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί ο λαός ψηφίζει προς το παρόν και οργανώνει την κυβέρνησή του από μια προσωπική βάση κι όχι από μια πνευματική ή νοήμονα πεποίθηση.

 Υπάρχει μια υλική, ιδιοτελής όψη της Δημοκρατίας (που επικρατεί σήμερα) και υπάρχει μια πνευματική όψη που δεν επιδιώκεται· υπάρχουν υλικές και πνευματικές όψεις στον Κομμουνισμό, αλλά οι οπαδοί του δεν τις γνωρίζουν και μόνο ένας ωμός υλισμός μεταδίδεται σ’ αυτούς.

Υπάρχει επίσης η ιδεολογία του Σοσιαλισμού η οποία θεωρείται από μερικούς σαν βασικό κακό. Ο Σοσιαλισμός μπορεί να εκφυλισθεί σε μια άλλη μορφή ολοκληρωτισμού, ή μπορεί να γίνει πιο δημοκρατικός απ’ τις τωρινές εκφράσεις της Δημοκρατίας.

ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΗΣΕΙΣ ΣΕΛ.875

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ

     Oι καθαυτοί συνασπισμοί μπορεί να είναι καλοί και κατάλληλοι αν ακολουθούν τις γραμμές των φυσικών διαχωρισμών, των γλωσσικών διαφορών και των πολιτιστικών διακρίσεων. Μπορεί να είναι ουσιαστικά σωστοί αν σχηματίζονται για οικονομικούς, εκπαιδευτικούς, θρησκευτικούς και κοινωνικούς σκοπούς και συνεπώς δεν μπορούν να προκαλέσουν κάποια αληθινή αιτία συναγερμού. 

     Τέτοιοι συνασπισμοί θα είναι πολιτιστικοί κι όχι στρατιωτικοί, οικονομικοί κι όχι άπληστοι και θα μπορούν να προσφέρουν μια κανονική και προοδευτική κίνηση απ’ το χωριστικό εθνικισμό του παρελθόντος προς τη μακρινή δημιουργία του Ενός Κόσμου και της Μίας Ανθρωπότητας. Αυτή κάποια μέρα θα γίνει ορατή, αλλά ο καιρός δεν ήρθε ακόμη. 

     

     Το ανθρώπινο γένος δεν είναι ακόμη έτοιμο για μια υπερ-κυβέρνηση, ούτε μπορεί ακόμη να προσφέρει τους ανιδιοτελείς και εκπαιδευμένους πολιτικούς που θ’ απαιτούσε μια τέτοια κυβέρνηση. Προς το παρόν υπάρχουν περισσότερα σπέρματα κινδύνου σ’ αυτή την έννοια παρά χρησιμότητας. 

      Ωστόσο είναι ένα όνειρο που μια μέρα θα υλοποιηθεί, αφού η δημιουργία και η λειτουργία των συνασπισμών θα έχει αποδείξει πώς μπορούν οι άνθρωποι να εργάζονται και να ζουν μαζί.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ  –Απρίλιος 1948

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ

Θα εφιστούσα την αμέριστη προσοχή σας σ’ ένα πολύ σημαντικό θέμα. Τη στιγμή που θα προσεγγισθεί ένα σημείο ισορροπίας, τη στιγμή που εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη χωριστικότητα και τον υλισμό, τον ολοκληρωτισμό ή οποιοδήποτε επιβαλλόμενο καθεστώς (κι επομένως μια κακή ενότητα) κι εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής, τα δικαιώματα του ατόμου, την αδελφότητα και τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις, βρεθούν σε ίση δύναμη, θέση κι επιρροή, τότε οι θύρες της Ιεραρχίας (μιλώντας συμβολικά) θ’ ανοίξουν κι ο Χριστός και οι  μαθητές Του θα έρθουν. 

Αυτή η ισορροπία πρέπει να προσεγγίσει ένα σημείο πάνω στα νοητικά πεδία· πρέπει να προσεγγισθεί από εκείνους που μπορούν να σκεφθούν, που μπορούν να επηρεάσουν και στα χέρια των οποίων βρίσκεται η ευθύνη γι’ αυτά που γνωρίζουν και πιστεύουν οι μάζες κάτω απ’ το νοητικό επίπεδο. Oι ανεκπαίδευτοι εργάτες, οι αναρίθμητοι άνθρωποι που δε σκέφτονται ποτέ, οι οποίοι είναι νέοι στην εμπειρία της ενσάρκωσης και τα πλήθη που αποφεύγουν να σκέφτονται αν και μπορούν, βρίσκονται στα χέρια αυτών των δύο απέραντων και κυρίαρχων ομάδων: τα ολοκληρωτικά καθεστώτα και τις δημοκρατίες.

Σήμερα οι συνέπειες της επίτευξης ενός σημείου ισορροπίας είναι πολύ κοντά. Το οργανωμένο κακό δεν είναι στην εξουσία· το οργανωμένο καλό είναι ακόμη εντελώς αναποτελεσματικό, κυρίως λόγω της αποτυχίας των θρησκειών του κόσμου να δώσουν μια αληθινή εικόνα της αποστολής του Χριστού· επομένως έχουμε τώρα τον αγώνα για έλεγχο. 

Αν οι δυνάμεις του κακού συν τις ομάδες των ανθρώπων που ζητούν να ελέγξουν το ανθρώπινο πνεύμα (αδιάφορο σε ποια χώρα βρίσκονται και μπορούν να βρεθούν σε κάθε χώρα χωρίς εξαίρεση) επικρατήσουν, θα ανοίξουν οι θύρες του κακού και η ζωή του ανθρώπου θα χάσει το νόημά της· ο θάνατος θα εγκατασταθεί πάνω στον πλανήτη μας – θάνατος τόσο πνευματικός όσο και νοητικός. Αν επικρατήσουν οι δυνάμεις του καλού, το έργο του νέου ομίλου υπηρετών του κόσμου και οι δραστηριότητες των ανθρώπων καλής θέλησης παντού, οι θύρες της πνευματικής Ιεραρχίας θα ανοίξουν και – για να χρησιμοποιήσω μια Βιβλική φράση – θα εξέλθουν οι Στρατιές του Κυρίου. O Χριστός Θα Έρθει.
   Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΥΣΗ  ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ  ΣΕΛ.758

ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Υπάρχει μια τάση μεταξύ των σπουδαστών του εσωτερισμού, ιδιαίτερα εκείνων που ανήκουν στις παλιότερες Ιχθυακές ομάδες, να θεωρούν κάθε ενδιαφέρον για τις ενέργειες που δημιουργούν τα παγκόσμια γεγονότα ή αφορούν τη διακυβέρνηση και την πολιτική, σαν ανταγωνιστικό προς την εσωτερική και πνευματική προσπάθεια. Ο νεότερος όμως εσωτερισμός που θα υποστηριχθεί από τις πιο σύγχρονες ομάδες και τους περισσότερο νοητικούς τύπους, βλέπει όλα τα γεγονότα και τα παγκόσμια κινήματα και τις εθνικές διακυβερνήσεις καθώς κι όλα τα πολιτικά περιστατικά σαν εκφράσεις των ενεργειών που βρίσκονται στον εσώτερο κόσμο της εσωτερικής έρευνας· συνεπώς δε βλέπουν κανένα βάσιμο λόγο για ν’ αποκλείσουν μια τόσο σημαντική όψη των ανθρώπινων υποθέσεων απ’ το λογισμό και τη σκέψη τους και από εκείνες τις νέες αλήθειες και τεχνικές που η ανακάλυψή τους μπορεί να φέρει τη νέα εποχή των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Ρωτούν: Γιατί να παραλείψουμε την πολιτική έρευνα απ’ το πνευματικό πρόγραμμα; Φρονούν ότι η έρευνα αυτή έχει ίση αν όχι μεγαλύτερη σπουδαιότητα από τη δραστηριότητα των εκκλησιών· οι κυβερνήσεις καθορίζουν τους λαούς και βοηθούν στη δημιουργία κάθε σύγχρονου πολιτισμού, επιβάλλοντας στις μάζες των ανθρώπων ορισμένες αναγκαίες γραμμές σκέψης. Οι εκκλησίες και οι άνθρωποι παντού οφείλουν να μάθουν ότι δεν υπάρχει τίποτα σ’ ολόκληρο τον κόσμο των φαινομένων, των δυνάμεων και των ενεργειών που να μην μπορεί να περιέλθει υπό τον έλεγχο εκείνου που είναι πνευματικό. Καθετί που υπάρχει, είναι στην πραγματικότητα πνεύμα σ’ εκδήλωση. Οι μάζες σήμερα ενδιαφέρονται για την πολιτική κι αυτό θεωρείται απ’ τους Διδασκάλους σαν ένα μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Όταν οι πνευματικά προσανατολισμένοι άνθρωποι του κόσμου περιλάβουν στο πεδίο της εσωτερικής τους έρευνας αυτή τη σχετικά νέα περιοχή της ανθρώπινης σκέψης και τη διεθνή της δραστηριότητα, θα επιτελεστεί πολύ μεγάλη πρόοδος.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΣΕΛ.75