Υπάρχει
μια τάση μεταξύ των σπουδαστών του εσωτερισμού, ιδιαίτερα εκείνων που ανήκουν
στις παλιότερες Ιχθυακές ομάδες, να θεωρούν κάθε ενδιαφέρον για τις ενέργειες
που δημιουργούν τα παγκόσμια γεγονότα ή αφορούν τη διακυβέρνηση και την
πολιτική, σαν ανταγωνιστικό προς την εσωτερική και πνευματική προσπάθεια. Ο νεότερος όμως εσωτερισμός που θα
υποστηριχθεί από τις πιο σύγχρονες ομάδες και τους περισσότερο νοητικούς τύπους, βλέπει όλα τα γεγονότα
και τα παγκόσμια κινήματα και τις εθνικές διακυβερνήσεις καθώς κι όλα τα πολιτικά περιστατικά σαν εκφράσεις των ενεργειών που βρίσκονται στον
εσώτερο κόσμο της εσωτερικής έρευνας· συνεπώς δε βλέπουν κανένα βάσιμο λόγο για
ν’ αποκλείσουν μια τόσο σημαντική όψη
των ανθρώπινων υποθέσεων απ’ το λογισμό και τη σκέψη τους και από εκείνες τις
νέες αλήθειες και τεχνικές που η ανακάλυψή τους μπορεί να φέρει τη νέα εποχή
των ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Ρωτούν: Γιατί να παραλείψουμε την πολιτική έρευνα
απ’ το πνευματικό πρόγραμμα; Φρονούν ότι η έρευνα αυτή έχει ίση αν όχι
μεγαλύτερη σπουδαιότητα από τη δραστηριότητα των εκκλησιών· οι κυβερνήσεις
καθορίζουν τους λαούς και βοηθούν στη δημιουργία κάθε σύγχρονου πολιτισμού,
επιβάλλοντας στις μάζες των ανθρώπων ορισμένες αναγκαίες γραμμές σκέψης. Οι
εκκλησίες και οι άνθρωποι παντού οφείλουν να μάθουν ότι δεν υπάρχει τίποτα σ’
ολόκληρο τον κόσμο των φαινομένων, των δυνάμεων και των ενεργειών που να μην
μπορεί να περιέλθει υπό τον έλεγχο εκείνου που είναι πνευματικό. Καθετί που
υπάρχει, είναι στην πραγματικότητα πνεύμα σ’ εκδήλωση. Οι μάζες σήμερα
ενδιαφέρονται για την πολιτική κι αυτό θεωρείται απ’ τους Διδασκάλους σαν ένα
μεγάλο βήμα προς τα μπρος. Όταν οι πνευματικά προσανατολισμένοι άνθρωποι του
κόσμου περιλάβουν στο πεδίο της εσωτερικής τους έρευνας αυτή τη σχετικά νέα
περιοχή της ανθρώπινης σκέψης και τη διεθνή της δραστηριότητα, θα επιτελεστεί
πολύ μεγάλη πρόοδος.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΣΤΗ ΝΕΑ
ΕΠΟΧΗ ΣΕΛ.75
